Nowa Msza ohydą spustoszenia

Nowa msza jest ohydą spustoszenia, a czwarty papież
po SW II  jest paralelny z czwartym fałszywym arcykapłanem z czasów spustoszenia w księdze Machabejskiej.

Michał Dimond, O.S.B., Piotr Dimond, O.S.B. Anonimowy uczony biblista

Nota wstępna: Ten artykuł został opublikowany 5 lat temu w wydaniu 2 naszego magazynu, Głos wołającego na pustyni( Wydaliśmy go w Internecie i dodaliśmy liczne rzeczy)

Niedawne wydarzenia włączając oniemienie Jana Pawła II, tak, że nie mógł powiedzieć ani jednego słowa dotyczącego Watykanu, a następnie prawie natychmiastowa agonia w wielkich boleściach, udowadnia, że nasz artykuł o podobieństwie z IV fałszywym arcykapłanem z czasów „ohydy spustoszenia” Machabeuszy jest dokładny i poprawny. 

1 Mach. 9.55   W tym jednak czasie Alkimos został porażony, a jego przedsięwzięcie unicestwione. Jego usta się zamknęły dotknięte paraliżem. Nie mógł już nic powiedzieć ani nawet wydać ostatnich rozporządzeń co do swego domu. Wtedy też Alkimos w wielkich boleściach zakończył swe życie.

Jan Paweł II oniemiał tak, że nie mógł wypowiedzieć żadnego słowa, a następnie zmarł w wielkich boleściach, jak Alkimos.

Aaron Brown, z CNN, 5 kwietnia, 2005: Lekarz papieża w wywiadzie dla włoskiej prasy: „ Papież umierał powoli, z bólem i cierpieniem, który wytrzymywał z wielką ludzką godnością. A następnie lekarz dodał, że przez ostatnie dwa dni, nie był w stanie cokolwiek powiedzieć.

Internetowe źródła Watykanu były również przekonane, że Jan Paweł II zmarł 1 kwietnia, nie 2 kwietnia, lecz, że „ śmierć Jana Pawła II nastąpiła 1 kwietnia, nie może być ogłoszona z powodu znacznego nakładu pracy, jaka ma być wykonana, by uczynić ciało, a szczególnie twarz możliwą do przedstawienia, „stosownie do końcowego cierpienia” i agonii Jana Pawła II (Remnant report.). To jest jeszcze bardziej rzucającym się w oczy potwierdzeniem frapującej paraleli między czterema fałszywymi wysokimi kapłanami a czterema papieżami soborowymi.

Niedawno [ w 1999r] uczony biblista odwiedził Klasztor Najświętszej Rodziny. Podzielił się on z nami z odkryciem, jakie dokonał przez ostatnie 30 lat. Ten artykuł jest zbiorem tego, co w naszym przekonaniu jest najbardziej interesującą informacją. Większość z tego, co zawiera ten artykuł, jest owocem jego 30 letnich studiów. Jednak szanując jego prośbę, pozostawiamy jego nazwisko anonimowe.

W Nowym Testamencie nasz Pan Jezus Chrystus, w odpowiedzi na bardzo jednoznaczne pytanie: «Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i końca świata?»
( Mat. 24.3), daje bardzo jednoznaczną odpowiedź, zawierającą to, co odnosi się do eschatologicznej rozprawy. Trzymajmy na razie, że kilka z form [liturgicznych] sakramentów dane nam zostały od Jezusa Chrystusa w sposób ogólny, inne zaś „w sposób szczególny” W ten sam sposób byłoby możliwe, że znaki, które Jezus nam wyliczy [albo:, o których Jezus nam mówi], są wypowiedziane w sposób „ogólny”, a jeden lub kilka może być powiedziany „dokładnie” w swoim sposobie.

Jeden z tych znaków u Mateusza 24.15, z paralelnym ustępem u św. Marka „A gdy ujrzycie ohydę spustoszenia, zalegającą tam, gdzie być nie powinna - kto czyta, niech rozumie”, zasługuje na wnikliwe badanie.

Po pierwsze, kilka wniosków jest nieuniknionych:

1. Pan Jezus potwierdza i zaświadcza, że Daniel jest autentycznym prorokiem
2. Pan Jezus mówi każdemu, kto sądzi, że żyjemy w ostatnich czasach, by przeczytał Księgę Daniela, która [czyli księga] zawiera dla katolika to, co wykluczają protestanci, i do czego się odnoszą jakby do „dodatku do Daniela”
3. „Ohyda spustoszenia’ (cokolwiek to znaczy) jest znakiem końca i jest widzialną rzeczą [albo: może być spostrzegane, albo: widziane], i będzie to czymś na „świętym miejscu”
4. O ile weźmiemy stwierdzenie Naszego Pana jako zbędne ohyda spustoszenia, jest zdefiniowaną rzeczą, w przeciwnym razie znaczyłoby to, że Jezus każe szukać coś, czego nie można znaleźć. Dlatego to, co precyzyjnie szukamy, „ohyda spustoszenia” musi być możliwa do poznania, jeśli zaś nie, stwierdzenie (Jezusa) okazałoby się zbędne. Jednak taki przypadek nie jest możliwy. W ekonomii zbawienia nie jest możliwe, by Bóg kazał szukać czegoś, czego nie można znaleźć.
5. Historie św. Mateusza i Łukasza przytoczą fakty i zdarzenia, które nie występują w pozostałych ewangeliach. W ten sposób błędem byłoby potraktować Chrystusowe słowo, „o której mówi prorok Daniel” jakby on chciał przez ten dodatek powiedzieć, że tylko tu w biblii niby mielibyśmy znaleźć „ohydę spustoszenia”.
6. Jest znane, że wyrażenie „ohyda spustoszenia” pojawia się w 1 i 2 Księdze Machabejskiej, które są w katolickich wydaniach Biblii. Jest znane i zawsze było utrzymywane przez Ojców, że Daniel, który był wygnany, przed popadnięciem Jerozolimy w niewolę babilońską w 585r. p.n.e. przepowiedział „ohydę spustoszenia”, która nastąpiła podczas apostazji żydów i ich hierarchii, która się zaczęła, kiedy dostąpił do tronu Antioch IV (Epifanes) w 175r. p.n.e. a która jest zapisana w Księgach Machabejskich. Podczas, gdy polecenie Chrystusa, by czytać Daniela jest wyraźne ja stwierdziłbym, że w świetle poprzedniego Chrystus upomina nas, by czytać Machabeuszów z tego samego powodu, z którego mamy czytać Daniela.
7. Jest nieuniknione w świetle poprzedniego stwierdzenia, że Chrystus mówi nam, że prorok Daniel przepowiedział przynajmniej dwa okresy obejmujące „ohydę spustoszenia”: raz w czasach Machabeuszów i raz w czasach ostatecznych (ostatnich). Mówię przynajmniej dwa, bo są tacy, którzy twierdzą, że były trzy, (lecz nie potrafią tego dowieść) w czasie pierwszego powstania żydowskiego 66 do 73 p.n.e. lecz ten czas nie jest zapisany w Piśmie Świętym, gdy ten inny, czyli okres Machabeuszów, jest wspominany.
8. Następne stwierdzenie odnosi się do „ kto czyta, niech rozumie” ( Marek 13.12; Mat, 24.15). Co Pan Jezus miał na myśli mówiąc te słowa? Nasze stwierdzenie w tym myśleniu nie może być tak pewne jak tych, którzy nas poprzedzili. Znakomita większość opinii katolickich egzegetów ( którzy interpretują Pismo) napisałoby moim zdaniem co poniższe:

Chrystus każe czytającym szukać ukrytego spełnienia lub równoległych znaczeń pierwszego okresu „ ohydy spustoszenia” „Ohyda” czasów ostatnich nie będzie dokładną kopią wcześniejszego pod każdym względem, lecz będzie bardzo poważnie przypominać to pierwsze pod względem podobieństwa dla tych, którzy będą patrzeć oczyma WIARY.

9. Pierwsza „ohyda spustoszenia” pojawia się zapisana w kontekście wśród innych miejsc w 1 i 2 księdze machabejskiej; lecz została również opisana przez Józefa, który opracował rozległy materiał dokładnie o czasach machabejskich. Może być błędem wziąć stwierdzenie Pana Jezusa, by czytać Daniela (jednoznacznie), a Machabeuszów (sugestia) jako ograniczenie do czytania materiału tylko jako odnośników czym „ohyda spustoszenia” jest, niż raczej jako całość zdarzeń, osób itd., opisać kontekst pierwszej „ohydy spustoszenia” w celu rozpoznania drugiej i czasu końca.
10. Co do „ w miejscu świętym” oraz paralelnego u św. Marka „ w miejscu, gdzie być nie powinna’, zajmiemy się tym później. Lecz sadzę, że odpowiedź będzie oczywista.

Co do okresu Machabeuszy (sugestia) polecam katolickie wydanie biblii.

Polegając na tym materiale, potrafię, jak sądzę, wysnuć następujące wnioski:

„Ohyda spustoszenia” jest jakimś OBIEKTEM, a drugi ołtarz wzniesiony „na” ( na ołtarzu całopalenia zbudowano „ohydę spustoszenia” (1 Mach 1.54-62) przeciw ołtarzowi Boga w żydowskiej świątyni, jako integralną część bałwochwalczej postaci fałszywego kultu, wprowadzając zastępstwo prawdziwej ofiary składanej Bogu, w ogólnym czasie apostazji Żydów od prawdziwej religii objawionej im przez Boga.

Co do przymiotników „na”, „przeciw”, zostały użyte, by opisać umieszczenie drugiego bałwochwalczego ołtarza w odniesieniu do prawdziwego ołtarza, możemy dostrzec kilka rzeczy; kształt prawdziwego ołtarza nie musi być poziomy, tj. „płyta”, ponieważ wtedy drugi ołtarz mógłby być w położeniu „przeciw” oryginalnego. Słowa „NA”, „PRZECIW” są pisemnym sposobem opisania dwóch przedmiotów będących skierowanych w bliskości, pionowo jeden do drugiego. Po prostu położenie tego „kształtu” pierwszego ołtarza (prawdziwego ołtarza) musi być takie, żeby można powiedzieć, że fałszywy ołtarz jest położony zarówno w pozycji NA
( poziomo) jak i „PRZECIW” ( w bliskości do pionowej podstawy oryginalnego ołtarza).

Popatrz na obraz poniżej, dla ilustracji:

Niektóre modernistyczne teksty nie tłumaczą słów „na” i „przeciw” właściwie. W takim przypadku wierzymy, że biskup Challoner (który przetłumaczył Douay-Reims Bible, używaną prze większość angielskojęzycznych katolików) właściwie przetłumaczył supra św. Hieronima, jako „na” i jego contra jako „przeciw”. (Biblia Tysiąclecia też nie tłumaczy poprawnie przyp. TK)

Jedynym możliwym przykładem skrzyżowania kształtu prawdziwego pierwszego ołtarza, może być wielka litera „L”. Jeśli jeden pionowo stojący „Stół” na poziomej linii wielkiej litery „L” (prawdziwy ołtarz) stół może być prawidłowo nazwany „NA” oryginalnym ołtarzu, ponieważ oryginalny ołtarz ma pionowe położenie (pionowa linia „L”), który „STÓŁ” (drugi ołtarz) jest w bezpośredniej bliskości.

Idąc dalej tą analogią, typowy skrzyżowany ołtarz rytu rzymskiego, mógł być opisany jako oryginalna litera „L” z naszego przykładu, z kilkoma dalszymi modyfikacjami: spód poziomej linii „L” jest bardzo długi i my dodajemy na wierzchołek pionowej „L” poziome „nakrycie” lub linię. Dlaczego tak? Poziome „nakrycie’ pionowej „L” jest miejscem, na którym spoczywa Tabernakulum i na którym kapłan składa bezkrwawą Ofiarę i gdzie pionowa linia „L” prowadzi pionową krawędź części Ołtarza.

Lecz, skąd długa, pozioma część „L” przyszła?

W rycie rzymskim balaski oddzielają ołtarz od reszty kościoła. Gdy zrobisz krok na drugą stronę balasek, jesteś literalnie na ołtarzu. Ikonostaza (ekran oddzielający ikony od głównej części kościoła) we wschodnich rytach Kościoła spełnia tę samą rolę we wschodnim Kościele, co balaski w Kościele Zachodnim, tzn. oddziela ołtarz od reszty kościoła. Kolejny dowód, że przestrzeń między balaskami a pionową linią ołtarza jest ołtarzem: gdy ktoś przychodzi zapytać o coś proboszcza, na pytanie, gdzie jest Ojciec X? słyszał odpowiedź, „on jest na ołtarzu”!

Czy teraz, gdy stoi poziomym planie, stoi tam, gdzie tabernakulum? Oczywiście nie! Lecz mimo to, mówi się „on jest na ołtarzu”, ponieważ faktycznie przebywa we wspomnianej przestrzeni, przy balaskach.

Teraz, gdy jako część nowego kultu i czci powstał pionowy „stół” (czytaj, drugi ołtarz) między pionowym oryginalnym ołtarzem a balaskami, dla pierwszego i jedynego czasu w historii Kościoła Katolickiego, masz powtórzenie ohydy spustoszenia z czasów Machabeuszy; z powodu tego, że STÓŁ w NOM jest bezpośrednio „przeciw” (1Mach 1.55) prawdziwego Rzymskiego ołtarza oraz jest na wierzchu poziomego planu ołtarza, „przeciw’ i „na’ (1 Mach 1.62) prawdziwego ołtarza Rytu rzymskiego, ponieważ stół stoi w bezpośredniej bliskości pionowego ołtarza.

Wracając do Machabeuszów, wiemy, że okres prześladowania i apostazji z rozpoczął się z czasem panowania Antiochia „w 137 r. p.n.e. ( 1 Mach 1.11). Wiemy z babilońskich źródeł archiwalnych, że Antioch zaczął panować „ w szóstym miesiącu szabat 137 r. p.n.e. Okres prześladowań skończył się ze śmiercią Szymona, ostatniego z pięciu synów kapłana w Modin.

Tak więc okres prześladowań trwał 40 lat i 5 miesięcy. Myślę, że w cennej uwadze do tego punktu, nawiązując do eschatologicznej rozprawy, Pan Jezus mówi: „ Nie minie to pokolenie…” Biblijne pokolenie liczy się, jako okres 40 lat. Każdy obznajomiony z istniejącym materiałem (który jest przejrzystą przedchrześcijańską wykładnią), odłamu esseńczyków wie, że materiał ten mówi o ostatniej bitwie w historii świata, która będzie trwać 40 lat.  

W proroctwie o dniach ostatnich, św. Brygida szwedzka, znana mistyczka stwierdziła, że ostatnia walka w historii świata będzie trwała 40 lat. Później uczyniła nieprawdopodobne proroctwo: W 1980 roku niegodziwość będzie dominować. Nastąpi świętokradztwo, profanowanie i zbrukanie kościołów przez wznoszenie w nich ołtarzy dla bożków i dla antychrysta, któremu będą składać cześć i usiłować przekonać innych do tego samego.

Zastanawia mnie, kiedy to nastąpi? Kiedykolwiek ma być, to teraz jest ten czas. ( Bałwochwalstwo wyklucza cześć składaną Bogu, to oczywiste) Znany fakt, że mój almanach „Catholic” donosi, że jak „Apostolska Konstytucja” pisze, Novus Ordo był sygnowany przez Pawła VI w dniu 3 kwietnia 1969 r. ( w czasie Świąt Wielkanocnych w tym roku) i że Novus Ordo było nakazane prawem w ostatecznej formie od 1 grudnia 1974 r.

Obecnie nasz sposób wyliczania czasu jest dziwnie nienormalny; nie istnieje rok – 0 - . Od razu przechodzimy z 31 grudnia p.n.e. do 1 stycznia n.e. To znaczy, że wydarzenia z p.n.e. są rok mniej odległe od nas, niż suma dwóch liczb całkowitych. W większości opinii, rok narodzenia Pana Jezusa o 2 do 3 lat poprzedzał rok śmierci Heroda Wielkiego. Data śmieci Heroda jest jedną z najbardziej pewnych dat w całej starożytności, dzięki Józefowi, który stwierdził, że wydarzenie to miało miejsce w 36 roku panowania Heroda. W tym czasie nastąpiło zaćmienie księżyca widoczne w Jerozolimie, które wydarzenie kończyło obchody żydowskiej Paschy. Datą, w której nastąpiła śmierć Heroda i zaćmienie księżyca był wtorek, 13 marca 4 r. p.n.e. około godziny 13 ²⁸ wg kalendarza juliańskiego. Później potrójna koniunkcja Jowisza, Saturna i konstelacji Ryb w 7 r. p.n.e. została odebrana przez większość naukowców, jako „Gwiazda betlejemska” z ewangelii św. Mateusza. W naszym roku 1974 mogła być 1980 rocznica narodzenia Pańskiego. Interesujące... minimalnie dla tego z nas, kto jeszcze wierzy w prywatne objawienia.

Te szczegóły są dowodem, że „Dionizy mniejszy”, który odpowiada za wprowadzenie liczenia lat, w sposób zamierzony spowodował, że era chrześcijańska jest o rok wcześniejsza, niż Narodzenie Pana Jezusa. Jeśli rok 7 p.n.e. był rokiem, w którym faktycznie odbyły się wydarzenia związane z Narodzeniem Pana Jezusa, rok 6 p.n.e. mógł być rokiem 1 n.e. Jest kilka wersji wspomnianego proroctwa św. Brygidy, że zacznie się „W 1980 roku” jak gdyby św. Brygida losowała między prawdziwym rokiem 1980 a naszym rokiem 1980, które nie są takie same.

Lecz, wracając do okresu Machabeuszów, żydów zmęczyło oddzielenie ( od pozostałych narodów) i zaczęli pożądać by być jak poganie wokół nich. Podczas przejmowania religii ( bałwochwalstwa) od pogan, tracili prawo do wolności i chcieli zbudować pogańskie miasto z czcią bałwochwalstwa. My nazywamy coś takiego religijnym synkretyzmem. „Żydzi stali się awangardą synkretyzmu” „Zmienili swoja konstytucję, i złamali zobowiązania wobec Jahwe’. „ Święte świętych stało się centralnym miejscem bałwochwalstwa żydów. Święte świętych było związane z boską obecnością, znane jako Shekinah, które uobecniały sakramentalną obecność boską w naturze. Podobnie nasze tabernakula, które zawierają rzeczywiste Ciało i Krew Pana Jezusa (boska obecność), zostały po okresie watykańskim II wyprowadzone z naszych ołtarzy. W wielu przypadkach zostały przesunięte na stronę a nawet niektóre zostały umieszczone w zakrystii. „ I nigdy w historii Izraela kobiety nie zostały dopuszczone do żydowskiej liturgii, z wyjątkiem obecnej w tym czasie „ohydy spustoszenia; one wszystkie były na ołtarzu” (komentarz do 2 Mac. 6:4). ” Świątynia była pełna rozpusty i uczt, na których poganie zabawiali się z nierządnicami, a na świętych dziedzińcach zbliżali się do kobiet, ponadto zaś jeszcze do wnętrza świątyni wnosili to, czego się nie godzi.” (2 Mac 6:4) Renegat, czy apostata żydów umocnił i okupował Miasto Dawida w Jerozolimie, z którego zrobili swoją cytadelę AKRA. Miasto Dawida okupowane w czasie Machabeuszy znane było jako OBSZERNE ZACHODNIE WZGÓRZE.” Ponieważ jest to centralny punkt, wspomniałbym czytelnikom by potwierdzić, że jedna z dwóch Jerozolim lub Nowej Jerozolimy biblijnej, obie przypisane są do miasta Dawidowego.

W tym czasie dzielnica Miasta Dawida zajmująca Jerozolimę, nazywała się “Zachodnie Wzgórze”.

Przymiotnik „obszerny” dla zachodniego wzgórza pojawia się w wielu rozległych komentarzach do tego tematu.

Obecnie Ojcowie utrzymują, że istnieją rozmaite teksty w księgach biblii, które faktycznie mogą być dziełem Opatrzności Bożej. Księga Daniela istnieje w dwóch (rodzajach) wersjach: greckiej i hebrajskiej. Nie są one identyczne. Aramejski tekst Daniela 9.27 różni się od tłumaczenia greckiego. Stan ohydy spustoszenia będzie na skrzydle świątyni.

Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką Dan. 9:27

Św. Hilary Doktor Kościoła w wykładzie ( rozprawie) 2 rozdziału 2 Listu do Tesaloniczan o Antychryście. Twierdzi on, że Świątynią Boga (2 Tes 2.2 - 4) jest bez wątpienia Kościół. Lecz co oznacza Skrzydło? Być może, „Ohyda spustoszenia”, która będzie widziana w Kościele, będzie tylko w części Kościoła, „Nowej Jerozolimy”, a jeśli tak, to co jest częścią?

Wyraz „Skrzydle” był używany w starożytności w tym samym celu, co obecnie: zachodnie SKRZYDŁO szpitala, na przykład. Tylko jeden cytat z Pisma Świętego jest potrzebny, by to udowodnić. „Wszyscy odważni zebrali się koło niego  i prawe skrzydło zostało przez nich starte.” 1 Mach 9.14 BT.

Teraz renegat i apostata Żydów, zbudował Miasto Dawida, który okupował OBSZERNE ZACHODNIE WZGÓRZE w Jerozolimie, ich cytadelę.

Czyż nie jest ciekawe, że Nowa Msza, która ma stół i drugi ołtarz, jako integralną część bałwochwalstwa, jest obecna tylko w Rycie Rzymskim, który jest obszerną  zachodnią częścią ( prawie 98%) Katolicyzmu, jako odmienny od Wschodniego czy orientalnego Skrzydła, które ciągle używa starych sakramentalnych form, włączając Mszę i żadnego nowego drugiego ołtarza!

Czwarty Arcykapłan, Czwarty (Fałszywy) Papież?

Co można powiedzieć o Arcykapłanie Żydów z w czasach Machabejskich?

Oniasz III jest ostatnim pozornym i ważnym arcykapłanem w czasie apostazji. Został on zastąpiony przez swojego brata Jazona, który uzyskał urząd Arcykapłana w wyniku oszustwa ( 2 Mach 4. 6-9 BT) i który zaczął religijny synkretyzm ( 2 Mach 4. 9-13).  Był on znany, włączając w to autora Ksiąg Machabejskich, jako „Król Jan”. Znany jest również z kapelusza, noszonego zawiązanego wokół brody. Autor 2 Księgi Machabejskiej ( pamiętaj o natchnieniu i nieomylności) powiada, że Jazon był „niezwykłej nikczemności bezbożnikiem, nie-arcykapłanem,” 2 Mach 4.13. Jazon naśladował Menelaosa, który również zdobył urząd Arcykapłana przez oszustwo (2 Mach 4. 23-25). Prócz tego Menelaos wprowadził narzucony kult, fałszywą ofiarę z pomocą świeckiego ramienia króla Antiocha, który narzucił fałszywą ofiarę. Dlatego drugi fałszywy Arcykapłan z czterech Menelaos, narzucił fałszywą ofiarę. Menelaos zrobił karierę przy pomocy brata Lizymacha, który rządził bardzo krótko i zmarł gwałtowną śmiercią: Samego świętokradcę zamordowali koło skarbca. 2 Mach 4.42. Niektórzy tłumacze piszą: „zabili go nad skarbcem”. Warren H. Carroll, The Founding of Christendom, p. 236:” Wysłał swojego brata Lizymacha, by zabrał dosyć ze skarbu ze Świątyni w Jerozolimie, żeby zaspokoić braki a ludzie w Jerozolimie oburzyli się i zabili Lizymacha” (Christendom Press, 1985)

Każdy, kto przeczytał książkę Dawida Yallopa “W imię Boga” (o śmierci Jana Pawła I) wie, że cała książka jest o śmierci Jana Pawła I i o skarbach Watykanu. Autor przedstawił istotne okoliczności, że trzeci papież po SW II został zabity z tego dokładnie powodu, że zamierzał zabrać pieniądze ze skarbca watykańskiego, co spowodowało wielki problem dla pewnych osobników. Podobieństwo do Lizymacha, trzeciego fałszywego arcykapłana w czasie ohydy spustoszenia w czasach machabejskich jest zaskakujące.

Po śmierci Lizymacha, Menelaus  ponownie rozpoczął swoje „arcykapłaństwo”, lecz ostatecznie został zamordowany (2 Mach 13.7). Powiedziano o nim, „nikczemny świętokradca”, „gwałciciel prawa” (2 Mach 13.6-7).” popełnił on bowiem wiele grzechów przeciwko ołtarzowi.” 2 Mach. 13.8.

Ostatnim z czterech fałszywych arcykapłanów jest Alkimos, który pod pewnymi względami jest najbardziej niebezpieczny ze wszystkich ponieważ jego działanie jest najlepsze.

On uzyskuje nominację, jak wzmiankuje 2 Mach 14:3-4, ale on umyślnie profanuje się w czasie przebywania w towarzystwie pogan, widząc, że nie jest to bezpieczne dla niego ani dla dostępu do ołtarza (2 Mach 14:3). Biskup Challoner znany ze swoich odręcznych notatek, stwierdza, że Alkimos "ze względu na tu wymienione odstępstwo był niezdolny do pełnienia funkcji arcykapłana...jak Menelaus był przed nim...jeszcze żaden z nich nie był naprawdę arcykapłanem...zadając się z poganami, to jest biorąc udział w ich bałwochwalczych nabożeństwach (Mach.14:3,Douay-Rheims zapis).

Alkimos jest odstępcą, jednym z zdrajców żydowskich. "I oto przyszedł do niego niegodziwy i bezbożny lud Izraela i szedł na ich czele Alkimos, który żądał uczynienia go arcykapłanem"
(1 Mach 7:5). On jest na czele niegodziwego i bezbożnego Izraela i sprawuje urząd z ramienia Demetriusa, urząd, którego nie mógł uzyskać z uwagi na swoje odstępstwo. Powiedziałem, że on był najlepszym z nich wszystkich aktorem. Autor Anchor Bible Series stwierdza, że on tak (omamił?) lud Izraela że uważany był wśród nich jako "Pobożny Alkimos".

Nie jest moim zamiarem napisać komentarz do ksiąg machabejskich, lecz zaledwie wskazać pewne podobieństwa z naszym wiekiem. Synkretyzm rozpoczął się z wyborem Angelo Roncalego, który przyjął imię Jana XXIII. Po swoim wyborze skarżył się z sarkazmem, że w jego aktach było wyraźne stwierdzenie, „podejrzany o modernizm”, jak gdyby to był wielki żart. Św. Pius X nazwał modernizm „ herezją wszystkich herezji”. W magazynie 30 Dni, kilka lat temu, głowa włoskich masonów ogłosił, że Jan XXIII był jednym z ich członków, bardzo aktywnym członkiem! Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Włoch stwierdził: „Co do tego, że wydaje się, że był wprowadzony
 (do masońskiej loży) w Paryżu i uczestniczył w pracy w warsztatach w Istambule”. Zaprzysiężony pod przysięgą jeden z ochroniarzy kard. Roncalego (Jana XXIII) wyznaczony do ochrony w latach, gdy był w Paryżu oficjalnym przedstawicielem Watykanu, przysięgał, że odprowadzał Roncalego do siedziby masonerii bardzo często. Teraz ja pytam się, jak ktoś, kto jest poza społecznością Kościoła (uczestnictwo w masonerii automatycznie wyklucza z Kościoła) Może być Głową Kościoła?. Sprzeczność sama w sobie. (W czasie Odstępstwa 2 Tes. 2.2 jest to możliwe przyp. mój TK)

Może to zwykły przypadek, lecz jak Jazon, (pierwszy fałszywy arcykapłan w czasach machabejskich) miał przydomek “Król Jan” przedstawiany jest jako noszący na plecach kapelusz zawieszony na szyi, czy ktoś pamięta „sombrero” Jana XXIII, jak je zaczął nosić?

Okresy Ohydy spustoszenia

1 Ohyda                                                                2 Ohyda                                       Jazon – fałszywy arcykapłan                         Jan XXIII papież, niekatolik

Przedstawiany jest jako noszący na plecach kapelusz zawieszony na szyi	Często widywany z kapeluszem na plecach
Apostazja i Synkretyzm eksplodował  podczas jego rządów	Apostazja i Synkretyzm wybuchnął  podczas jego pontyfikatu razem z SW II
Przydomek „Król Jan”	Przyjął imię Jan
Zdobył urząd arcykapłański przez oszustwo	Wątpliwy wybór (zobacz artykuł kard. Siriego), antykatolickie idee i uczestnictwo w loży masońskiej

Menelaus – fałszywy arcykapłan                              Paweł VI – papież niekatolik #2

Zdobył urząd arcykapłański przez oszustwo	Zdobył urząd papieża przez oszustwo (rozeznany w artykule kard Siri)
Drugi z czterech fałszywy arcykapłan	Drugi papież z czterech, którzy nie są katolikami
Narzucił ohydę spustoszenia, fałszywą ofiarę, i integralną część, która jest drugim ołtarzem “nad i przeciw” (1 Mac. 1:57,62) ołtarza Bożego	Narzucił ohydę spustoszenia, która jest Nową Msza (NOM), a integralna część, która jest stołem, czy drugim ołtarzem “na” i „nad ” rzymskiego Ołtarza, Ołtarza Bożego

Lizymach – fałszywy arcykapłan #3                 Jan Paweł I– papież#3 w Odstępstwa.

Panował bardzo krótko i został zamordowany obok skarbca (2 Mac. 4:42)	Panował przez 33 dni i według wielu, został zamordowany przy banku watykańskim
Jest trzecim fałszywym arcykapłanem z czterech	Jest trzecim papieżem w Odstępstwie

Alkimos – fałszywy arcykapłan #4                     Jan Paweł II – papież #4 Odstępstwa.

Ostatni fałszywy arcykapłan	Czwarty papież Odstępstwa
Przekonuje prawie wszystkich, że jest pobożny	Przekonuje prawie wszystkich, że jest papieżem maryjnym
Najbardziej niebezpieczny z wszystkich	Najbardziej zwodniczy i charyzmatyczny z wszystkich
Złączył  się z poganami (2 Mac. 14:3)	Złączył się z fałszywymi religiami
Porażony paraliżem tak, że jego usta się zamknęły i nie mógł wypowiedzieć ani słowa, by dać polecenia do jego domu (1 Mac. 9:55) A następnie zmarł w wielkich boleściach. (1 Mac. 9:56.)	Był porażony drgawkami i zasadniczo niezdolny wypowiedzieć żadnego słowa lub wydać polecenia dotyczącego Watykanu Zmarł w wielkich boleściach krótko po tym, jak został sparaliżowany, że nie mógł wypowiedzieć żadnego słowa

W tym jednak czasie Alkimos został porażony, a jego przedsięwzięcie unicestwione. Jego usta się zamknęły dotknięte paraliżem. Nie mógł już nic powiedzieć ani nawet wydać ostatnich rozporządzeń co do swego domu. Wtedy też Alkimos w wielkich boleściach zakończył swe życie. 1 Mach. 9.55

Obrzydzenie Zajmuje Zachodnie Skrzydło

Apostazja żydów i ohyda spustoszenia  zajmuje obszerne zachodnie skrzydło miasta

Ohyda spustoszenia zajmuje obszerne, zachodnie skrzydło Kościoła rzymskiego rytu; w przeciwieństwie do rytu wschodniego, który nie ma Novus Ordo

W czasie pierwszej ohydy, rozpoczętej przez Jazona żaden z tych mężów nie był prawdziwym arcykapłanem. (2Mach 4.13) Wszyscy oni uzyskali urzędy przez oszustwo i/lub byli niezdolni do Arcykapłaństwa z powodu apostazji (2 Mach 14.3). ( uwaga Douay-Rheims). Podobnie czterej papieże biegu apostazji uzyskali urząd wątpliwym sposobem i nie są zdolni do Wysokiego Kapłaństwa (pontyfikatu) z powodu ich publicznej herezji (Kan. 188.4 KPK z 1917r). Oni są antypapieżami (opinia autora przyp. TK). Istnieje nota papieża Bonifacego II z 531r.związana z tą sprawą,  w której odnosi się do papieży “Papieże Stolicy Apostolskiej.” (Denz. 200b)

W tym samym przypisie biblijnym (2 Mach 14,3) Challoner wyjaśnia, jaka jest relacja prawdziwego arcykapłana z Machabeuszami: ..” prawdziwym arcykapłanem był wśród Machabeuszy ten, kto był również z pokolenia Aarona i wyłącznie trzymał się ich religii i był wyświęcony zgodnie z rytem nakazanym w prawie Mojżeszowym”. Machabeusze trzymali się wyłącznie tradycyjnej wiary i obrzędów święceń zgodnie z tradycyjnym rytem.

Podobnie teraz prawdziwe kapłaństwo trwa w tych, którzy mocno trwają w religii głoszonej im i wyświęcają i konsekrują zgodnie z tradycyjnym rytem. Ci, którzy zachowali tradycyjne ryty, lecz nie zachowują tradycyjnej wiary lub są związani z okropnościami Vaticanum II/ Nowym Kościołem, nie posiadają prawdziwej wiary.

Maria Julia Jahenny, znana stygmatyczka z Bretanii, słyszała szatana mówiącego do Chrystusa: „ Przez jakiś czas będę panem wszystkich tych rzeczy, wszystko będzie pod moją kontrolą, nawet Twoja świątynia i Twoi ludzie”. Kilka dalszych wyjątków z Marii: „.. będę nieustannie dążył do zaprzestania Mszy Świętej …”29 marca 1879 r. „ opuszczony Kościół , bez najwyższej Władzy ( Głowy), która rządzi i kieruje nim..” 10 maja 1904 r. Maria Julia Jahenny powiedziała: „Daję wam ostrzeżenie. Uczniowie, którzy nie są z Mojej Ewangelii pracują mocno, pod wpływem przeciwnika dusz, by zmienić idee i Mszę, która zawierać ma słowa okropne w Moich Oczach. Gdy nadejdzie fatalna godzina, gdy wiara moich kapłanów zostanie poddana próbie, tym tekstem będzie się celebrować Mszę w drugim okresie. Pierwszym okresem mojego kapłaństwa jest kapłaństwo pochodzące ode mnie. Drugim jest okres prześladowań, kiedy wrogowie Wiary i świętej religii będą narzucać ich formuły w książkach w czasie innej celebracji. Wielu moich świętych kapłanów odrzuci te księgi, używając tych za słowami abbys.

Nieszczęśliwie, wśród nich będą tacy, którzy zaakceptują zmiany”. O tym dniu powiedziano: rozprzestrzenianie duszpasterzy….którzy zostaną zastąpieni przez innych, ukształtowanych przez piekło, wprowadzane wady we wszystko, wszelakie niegodziwości, perfidie, ….nowe nauczanie nowych sakramentów, nowe świątynie….

Nowa Msza jest bez wątpliwości Ohydą Spustoszenia przepowiedzianą przez Naszego Pana, jako jeden z pierwszorzędnych znaków końca świata.

Drugim jest SW II, jako zapowiedziane Odstępstwo 2 Tes 2.2-9 ( przyp. mój TK)

Winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody

Nierządnica Babilonu siedzi na siedmiu wzgórzach. Każdy egzegeta stwierdzi, że to jest Rzym, „wielkie miasto” Apokalipsy.

„W Apokalipsie, Babilon jest figurą Rzymu, miasta bałwochwalczego kultu, rozwiązłości, rozpusty i politycznych prześladowań”.

Św. Piotr osobiście pisząc swój pierwszy list do Rzymian, nazywa Rzym Babilonem.

„Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn”1P 5.13

5,13 "Ta" - Wlg dodaje: "Kościół" (ekklesia jest rodzaju żeńskiego): "w Babilonie" - symboliczna nazwa Rzymu; "Marek" - ewangelista; "syn" - w sensie duchowym.

Św. Piotr pisze z Rzymu, jednak nazywa go Babilonem. Rozpoznaje, czym Kościelny Rzym stanie się przy końcu czasu – nierządnicą, która odrzuciła wiarę Chrystusa, a cudzołożyła z fałszywymi bożkami i uprawiała bałwochwalstwo, tak jak prawdziwy Kościół Starego Testamentu nazywany był „nierządnicą” biorącą udział w nieautentycznej czci. ( Prawdziwy Kościół Katolicki w swoim oficjalnym nauczaniu pozostaje nieskazitelny (bezbłędny) i na zawsze pozostanie bezbłędny, dlatego, że jest jedynym prawdziwym Kościołem, Kościołem ustanowionym przez Jezusa Chrystusa. Posoborowy kościół jest sektą, jest nierządnicą.

Co więcej, nierząd w Piśmie Świętym był używany wyłącznie dla duchowego nierządu: uganianie się za fałszywymi bogami, bałwochwalstwo.

"Częścią Konsekracji, która została zmieniona w błędny i heretycki sposób, jest forma konsekracji wina". ( niezgodna ze słowami Pana Jezusa)

W Nowej Mszy zostały zmienione słowa konsekracji wina z ….

TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA:
TAJEMNICA WIARY, KTÓRA BĘDZIE WYLANA ZA WAS I ZA WIELU NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.

Na ….. TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA: KTÓRA BĘDZIE WYLANA ZA WAS I ZA WSZYSTKICH, ŻE GRZECHY MOGĄ BYĆ ODPUSZCZONE

Jednakże, ponieważ nikt nie może zmienić słów konsekracji (św. Tomasz z Akwinu), skutkuje to unieważnieniem skutków konsekracji. (Dotyczy Mszy angielskojęzycznych) (przyp. TK)

"Zobaczyłam znowu nowy i dziwny Kościół, który oni próbowali zbudować. Nie było w nim nic świętego... Ludzie miesili chleb w krypcie poniżej... ale on nie podnosił się, ani oni nie otrzymywali Ciała Naszego Pana, ale tylko chleb. Ci, którzy byli w błędzie przez nich niezawinionym i którzy pobożnie i płomiennie pragnęli Ciała Jezusa otrzymywali pocieszenie duchowe, ale nie działo się to przez przyjmowanie Komunii. Wtedy mój Przewodnik (Jezus) powiedział: TO JEST BABEL". Anna Katarzyna Emmerich

Czyż nie jest to ten przypadek, kiedy Apokalipsa mówiąc o nierządnicy Babilonu stwierdza wielokrotnie „ winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody”?

Apokalipsa 18.3

bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody,
    i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu,
    a kupcy ziemi wzbogacili się ogromem jej przepychu».

Apokalipsa 14.8

A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: «Upadł, upadł wielki Babilon,
    co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!»

Apokalipsa 16.9

A wielkie miasto rozpadło się na trzy części i miasta pogan runęły.
  I wspomniał Bóg na Wielki Babilon,  by mu dać kielich wina - gniewu zapalczywości swej.

Apokalipsa 17.1-2

Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz,
    i tak odezwał się do mnie:
    «Chodź, ukażę ci wyrok na Wielką Nierządnicę,
    która siedzi nad wielu wodami, z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi,
    a mieszkańcy ziemi się upili winem jej nierządu».

Kościół posoborowy popełnił duchowe cudzołóstwo, uosobione przez nieprawdziwe uwielbienie, które charakteryzuje świętokradcza i fałszywa Msza (NOM).

Co więcej, hierarchowie soborowego Kościoła modlą się mieszając razem z fałszywymi wyznaniami obecnymi na całej ziemi; jako rezultat przekraczają I Przykazanie Boże, które najbardziej obraża Boga. Aby przestrzegać I Przykazania, około 30 ( w przybliżeniu) pierwszych papieży cierpiało okrutne męczeństwo. Z tego samego powodu młode dziewczyny, jak św. Filomena,  heroicznie znosiły ohydne tortury, a miliony chrześcijan było wieszanych, ścinanych, aby nie modlić się do fałszywych bogów i nie składać hołdu fałszywym bogom. W rezultacie duchowego nierządu (tj. fałszywego ekumenizmu), Kościół SW II jest winny krwi świętych.

Czytaj Słowo Boże o nierządzie Babilonu:

„ i w niej znalazła się krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi.” Ap 18.24

W takim stopniu, w jakim Rzym stracił Wiarę, stał się wrogiem prawdziwego Kościoła i stał się winnym krwi wielu proroków i świętych Kościoła katolickiego.

Tak jak Nasz Pan oddał się w ręce nieprzyjaciół w czasie Swej Męki, tak pozwala modernistom oddać Swój Kościół w ręce wrogów w czasie tej Męki.

30 czerwca 1968r. sekta Vaticanum II adoptowała nowy ryt wyświęcania księży, jak również nowy sposób konsekracji biskupów. Nowy sposób wyświecania jest istotnie i zasadniczo rytem anglikańskim, który to rytuał ( anglikański rytuał) został przez papieża Leona XIII uznany za nieważny. (List "Apostolicae Curae" papieża Leona XIII datowany na 13 września 1896 roku) Przypominam „Świadectwo Mojżesza”, które zawiera następujące zdanie: „ w ostatnich dniach, będą niewolnicy obok mych ołtarzy, którzy nie są prawdziwymi kapłanami, lecz niewolnikami”. Widzieliśmy owoce szalbierczej „Ordynacji”: pedofilii, homoseksualistów, lubieżnych mężczyzn, wśród innych rzeczy.

Czy prorocy podają dokładny czas Nowej Mszy?

Zanim posuniemy się do przodu i podamy dowód, że prorok Daniel daje nam datę Nowej Mszy, która jest Ohydą Spustoszenia i zaprzestaniem krwawej Ofiary, musimy odpowiedzieć na wątpliwość, jaka powstanie w tej sprawie.

Są tacy, którzy mówią, że prawdziwe zrozumienie czasu trwania cierpienia jest to, że 7 lat (lub ½ tego) i że zaprzestanie nastąpi (zdarzy się) „ w środku tygodnia”, lub „w połowie tygodnia” i na końcu 1260 dni lub 3 i ½ roku.

Od czasu, kiedy Nowa Msza została zadekretowana na Wielkanoc, 3 kwietnia 1969r. przez Pawła VI w Apostolskiej konstytucji o Nowej Mszy, upłynęło więcej niż 30 lat, i dlatego zaprzestanie Mszy św. Wszechczasów nie może być „Ohydą spustoszenia” wg nich.

Czy jest dowód, że okres zaprzestania mógłby trwać dłużej? Tak, 1260 dni przedstawionych w Apokalipsie są rozumiane przez wielu egzegetów jako symboliczny okres prześladowań, który traktują niekoniecznie literalnie.

Biblia jerozolimska, Apokalipsa 11.3 Odnośnik: „ten okres ( trzy i połowa lat) z proroka Daniela, stał się symbolem prześladowań Łk 4.25; JM 5.17. To są prześladowania rzymskie”.

Daniel daje datę Nowej Mszy

Chrystus i Msza św. są nierozerwalnie związane. A proroctwo proroka Daniela jest zakryte aż do „rozszerzenia” słowa, jak to widzimy. Musimy więc zapytać, kiedy jest „rozszerzenie” słowa w Nowym testamencie? Pan Jezus nakazuje Apostołom w czasie Wniebowstąpienia zacząć najpierw od Jerozolimy, następnie Judei i Samarii, następnie reszta świata. Św. Paweł jest prawdziwie apostołem pogan (nie żydów). To „rozszerzenie” Wiary poza Jerozolimą i Judeą zaczyna się rzeczywiście z nawróceniem się św. Pawła. W czasie męczeństwa św. Szczepana ogólne prześladowanie i rozejście się z wyjątkiem Apostołów, którzy zostali w Jerozolimie.

„Wybuchło wówczas wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem Apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.” Dz. 8.1

Dlaczego? Dlatego, ponieważ „rozszerzenie słowa” by zająć cały świat oczekiwało nawrócenia św. Pawła. Lecz kiedy św. Paweł rozpoczął swoje duszpasterstwo?  To mogło się zacząć tylko w przypadku jego nawrócenia. Zanim to nastąpiło, zrównał się z wrogami. Wewnętrznym dowodem są dzieje Apostolskie i Listy św. Pawła, które umieszczają męczeństwo św. Szczepana w zimie 36/37 roku AD, to jest między przesileniem zimowo- wiosennym 36 a 37 AD.⁶

 Święty Paweł przedstawiany jest jako ten, „który trzymał płaszcze tych, którzy kamienowali, a on wyrażał zgodę na śmierć św. Szczepana”.

Katolicka Biblia Dz. 7. 58-60 „Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem.”⁷

Wielu teologów wierzy, że męczeństwo św. Szczepana było powodem nawrócenia św. Pawła. Jego nawrócenie powiedziano (jednomyślnie) nastąpiło krótko po śmierci Św. Szczepana w 37 AD.  Można wierzyć, że on ( św. Szczepan) zdobył łaskę nawrócenia gwałtownika Saula, który był wśród odpowiedzialnych, za śmierć pierwszego męczennika. (Dz. 22, 20; 7, 60).

Jego śmierć zapoczątkowała prześladowanie Kościoła i chrześcijanie się rozproszyli. ⁸

Teraz prorok Daniel mówi o śmierci lub ‘odcięciu się” od Mesjasza i o „zaprzestaniu codziennej ofiary krwawej” Mszy św. a jego proroctwo cały czas biegnie (wschodzi). W 9 rozdziale proroka Daniela słynne proroctwo „tygodni”. W tym proroctwie każdy dzień jest generalnie ( i zawsze był) rozumiany jako 1 rok. Zasadniczo bierzemy dzień za rok.

Siedem tygodni nie powtarza się drugi raz, lecz przerwa czasowa jest jasno zamierzona, by być sumą siedmiu tygodni i sześćdziesięciu dwóch tygodni, tzn. 69 tygodni do „zabicia” lub przetłumaczone jako „odcięcie się” od Mesjasza lub odcięcia się od Mszy św.

69 tygodni równa się 483 dni (69x7). Opierając się, że dzień za rok, 483 dni lub 69 tygodni równa się 483 latom.

Końcową częścią  zagadki ( puzzle) jest „czterokroć”.

W żydowskim prawie sprawca kradzieży owcy musiał zrekompensować czterokrotne szkodę.

„ Jeśliby ktoś ukradł wołu lub owcę i zabiłby je lub sprzedał, wówczas zwróci pięć wołów za jednego wołu i cztery jagnięta za jedną owcę” Ex 22.1 ( 21.37 BT)

W ten sam sposób powiedział król Dawid, kiedy ukradł Uriaszowi Hetycie żonę i spowodował jego śmierć, a w przypowieści wypomniał mu to prorok Natan. Przypowieść jest o bogatym człowieku.

„Raz przyszedł gość do bogacza,  lecz jemu żal było brać coś z owiec i własnego bydła, czym mógłby posłużyć podróżnemu, który do niego zawitał. Więc zabrał owieczkę owemu biednemu mężowi i tę przygotował człowiekowi, co przybył do niego” (2 Sam 12.1)

I posłuchaj tego:

„ Dawid oburzył się bardzo na tego człowieka i powiedział do Natana: «Na życie Pana, człowiek, który tego dokonał, jest winien śmierci. Nagrodzi on za owieczkę w czwórnasób, gdyż dopuścił się czynu bez miłosierdzia».” 2 Sm 12. 5-6

Tak, więc karą za kradzież jest „czterokroć”.

W historii o Zacheuszu, Zacheusz mówi do Jezusa: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Łk 19.8

Na koniec jest najważniejsze zdecydowane przeklęcie nierządnicy Babilonu.

„Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie:
    w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie!”  Ap 18.6

Podwójnie razy podwójnie jest czterokroć.

Kara za kradzież Baranka, za kradzież ( fałszywa ofiara) jest czterokrotna.

Dlatego: 4 ( czterokroć) x 483 lata = 1932 lata.

1932 lata + 37 A.D. ( nawrócenie św. Pawła i rozszerzanie słowa Daniel 9 = 1969 A.D.

Jezus Chrystus został zabity w czasie Paschy. Dlatego Msza św. również została zabita w Paschę.

 Data Apostolskiej Konstytucji Pawła VI o Nowej Mszy została wydana

w Wielkanoc 3 kwietnia 1969r.

 Nowa Msza jest Ohydą Spustoszenia – Ohyda Spustoszenia przewidziana przez proroka Daniela i wspomniana przez Naszego Pana Jezusa Chrystusa ( Mat 24.15) jest jednym ze znaków końca.

⁶The Jerusalem Bible., Chronological Table, p. 468.

⁷ Catholic Biblical Encyclopedia New Testament, p. 487.

⁸  Ibid., p. 610.

Tłumaczenie TK

Kto czyta, niech rozumie

Rdz 4.1 Abel był pasterzem trzód, a Kain uprawiał rolę. Gdy po niejakim czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli, zaś Abel składał również pierwociny ze swej trzody i z ich tłuszczu, Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę; na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć.

NOM „Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; Tobie je przynosimy, aby stało się dla nas napojem duchowym”.

Świadectwo św. Faustyny o Mszy św. Wszechczasów

913      2 II 1937. Dziś skupienie Boże od rana przenika moją duszę; w czasie mszy św. myślałam, że zobaczę małego Jezusa, jak często [Go] widzę, jednak dziś widziałam w czasie mszy św. Jezusa ukrzyżowanego. Jezus był przybity do krzyża i [w] wielkich mękach. Dusza moja została przeniknięta cierpieniem Jezusa, w duszy i ciele moim, chociaż w sposób niewidzialny, ale równie bolesny. O, jak straszne tajemnice dzieją się w czasie mszy św.

914         Wielka tajemnica się dokonuje w czasie mszy. (271) Z jaką pobożnością powinniśmy słuchać i brać udział w tej śmierci Jezusa. Poznamy kiedyś, co Bóg czyni dla nas w każdej mszy św. i jaki w niej dla nas gotuje dar. Jego Boska miłość tylko na taki dar zdobyć się mogła. O Jezu, Jezu mój, jak wielkim bólem przeniknięta jest dusza moja, widząc tryskający zdrój żywota z taką słodyczą i mocą dla każdej duszy. A jednak widzę dusze zwiędniałe i usychające z własnej winy. O Jezu mój, spraw, niech moc miłosierdzia ogarnie te dusze.

"Cała ziemia w podziwie spoglądała na bestię" (Apok. 13, 3)

Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? (Mat 18.8)